België ontloopt zijn verantwoordelijkheid

Een studie van HIVA-KU Leuven vergelijkt België met buurlanden wat betreft regelgeving die er voor zorgt dat bedrijven mensenrechtenschendingen vermijden. België hinkt achterop en neemt zijn verantwoordelijkheid niet op. 

 

Een studie van HIVA-KU Leuven licht het Belgische beleid door op het vlak van bedrijven en mensenrechten. De studie kijkt naar acties van de Belgische overheid die er voor moeten zorgen dat Belgische bedrijven mensenrechtenschendingen vermijden in hun toeleveringsketens, en indien nodig, verantwoordelijkheid opnemen om schendingen samen met de leverancier op te lossen. De studie vergelijkt de Belgische situatie met die in Nederland, Duitsland en Frankrijk. In die landen leidde de Rana Plaza ramp in Bangladesh (2013) tot een breed maatschappelijk debat en nieuwe beleidsinitiatieven. Niet zo in België. België loopt achterop in het vertalen van nieuwe internationale richtlijnen over duurzame toeleveringsketens.

In 2011 stelde de UN richtlijnen op waarin zij bedrijven de expliciete maatschappelijke verantwoordelijkheid geven om mensenrechten te respecteren voor hun hele toeleveringsketen, onafhankelijk van waar schendingen plaatsvinden (in het eigen bedrijf, bij directe leveranciers, of bij verdere onderaannemers). België keurde deze richtlijn mee goed.

Uit deze studie blijkt dat België achter achterop hinkt in vergelijking met de buurlanden. Een beleidskader dat Belgische bedrijven aanzet om hun toeleveringsketens te verduurzamen blijft uit. Internationaal is er nochtans een duidelijke trend naar meer bindende afspraken en regelgeving. Een groeiend aantal landen schaart zich zelfs achter het idee van een bindend VN verdrag dat kan zorgen voor een ‘harde’ onderbouw voor de richtlijnen uit 2011.

Onderzoeker Hub Huyse hoopt dat België in gang schiet voor er opnieuw een ramp zoals Rana Plaza plaatsvindt. Hij vat de situatie mooi samen: "Natuurlijk draagt de consument een deel van de verantwoordelijkheid. Maar zelfs wie de thematiek volgt, weet niet altijd of hij duurzaam koopt. Zo wijzen duurdere kleren niet per definitie op betere arbeidsvoorwaarden. Daarom moet de politiek, samen met de sectoren en bedrijven, de grote lijnen trekken."

Lees je graag de volledige studie? Die kan je hier downloaden (pdf). Teken ondertussen ook de petitie, wij zorgen ervoor dat de boodschap gehoord wordt door politiekers. Hoe meer handtekeningen, hoe meer draagkracht.