De motor slaat aan. Na gemeenten als Gent en Geel, trekt nu ook Sint-Niklaas de kaart van de schone kleren. De middelgrote stad uit het Waasland gooit haar gewicht in de strijd voor een schonere wereld en koopt vanaf nu enkel nog kledij aan die geproduceerd is in menswaardige werkomstandigheden. De technici, gebouwbeheerders en schoonmakers van de stad zullen blinken als nooit tevoren!
Vanaf nu moeten kledingleveranciers die met de stad Sint-Niklaas samenwerken dus bereid zijn om ook voor een schonere wereld te gaan. Ze engageren zich om de verantwoordelijkheid te nemen over heel hun productieketen: van katoenbol tot trui of shirt. En mooie beloftes zijn niet genoeg. Ze moeten kunnen aantonen dat ze werken aan het verbeteren aan de arbeids- en leefomstandigheden van de mensen die voor hen kleding maken en ze zullen daar ook op gecontroleerd worden.
Een schonere wereld, dat is een wereld waarin iedereen een goed leven kan leiden, maar ook één met respect voor de grenzen van de planeet. De stad vraagt dan ook biokatoen, CO2-minimale leveringen en een duurzame oplossing voor de aangekochte kleding nadat die niet langer gedragen kan worden.
Voor Sint-Niklaas is dit geen tijdelijk project, maar een echt engagement. Kleding die de stad aankoopt moet schoon zijn, dat wil zeggen sociaal en ecologisch duurzaam. Voor de werkkleding geldt dit met onmiddellijke ingang, maar ook andere kleding- en textielproducten willen ze binnenkort onder handen nemen. Sint-Niklaas trekt al lang de kaart van eerlijke handel en dit is daar een perfect voorbeeld van.
Duurzame ontwikkelingsdoelstellingen in meerjarenplanning 20-25
Op de gemeenteraad van 24 november 2017 engageerde Sint-Niklaas zich om de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen te realiseren. Hiermee onderschreven ze de Agenda 2030 van de Verenigde Naties: een langetermijnagenda met 17 doelstellingen die van de aarde een meer duurzame plaats moeten maken tegen 2030.
In het meerjarenplan 20-25 worden de uitdagingen voor de stad de volgende jaren omgezet in acties. Voor elk van de actieplannen geeft het stadsbestuur ook aan met welke van de 17 duurzame ontwikkelingsdoelstellingen het gelinkt kan worden. Zo maken ze duidelijk dat ze op lokaal vlak meewerken aan de grote mondiale uitdagingen van de volgende jaren.
Er zijn in het duurzaam investeren in kledij linken met SDG1 (beëindig armoede), SDG5 (gendergelijkheid en empowerment van vrouwen en meisjes – in de textielindustrie werken voornamelijk vrouwen), SDG8 (waardig werk voor iedereen) en SDG12 (zorgen voor duurzame consumptie- en productiepatronen). De stad eist namelijk dat de leverancier de afgedragen kleding terug overneemt en er wordt gevraagd er een duurzame oplossing voor te zoeken, zoals recycling.
